Ciekawe miejscowości w okolicy

Krempna
Miejscowość znajduje się w odległości 15 km na południe od Nowego Żmigrodu. Modna w ostatnich latach wieś letniskowa położona jest w dolinie rzeki Wisłoki.
Dzisiejsza Krempna liczy zaledwie około 500 mieszkańców, a w całej gminie zamieszkuje 2150 osób w dziesięciu sołectwach. Obecnie w Krempnej znajduje się siedziba Dyrekcji Magurskiego Parku Narodowego. Z obiektów zabytkowych warto tu zwiedzić: znajdującą się we wsi piękną drewnianą cerkiew (obecnie kościół). Początkami świątynia sięga XVII stulecia. Wielokrotnie ulegała przebudowie. Gruntownej przebudowy dokonano w 1873 roku, a w dwadzieścia lat później świątynie odnowiono, szalując ściany gontami. W trójdzielnej cerkiewce znajduje się XIX wieczny ikonostan z 1835 roku i rokokowy ołtarz główny.
Na terenie wsi zachowało się też kilka starych połemkowskich chat zwanych chyżami, mieszczących pod jednym dwuspadowym dachem część mieszkalną i gospodarczą.
Nad miejscowością na wzgórzu usytuowany jest cmentarz żołnierski przypominający o walkach, jakie toczyły się tutaj w 1 wojnie światowej. W 1991 roku został odnowiony przy pomocy austriackiego Czerwonego Krzyża i 54 pułku Obrony Krajowej ze Styrii.
Na południe od wsi, powyżej miejsca gdzie do Wisłoki wpada potok Krempna, wybudowana została zapora, która spiętrza wody Wisłoki, tworząc atrakcyjny akwen. Powstały nad nim liczne ośrodki wypoczynkowe.
Wokół Krempnej wznoszą się zalesione góry o wysokości od 580 do 714 m npm.
Od strony północnej dolinę zamyka góra Kamień ( 714 m), stokiem którego biegnie droga do Nowego Żmigrodu. Na wschód doliny Wisłoki wznosi się Suchania ( 580 m ), na południu opadająca w dolinę Huty Krempskiej - Pakoszowa (694 m), a na południowym zachodzie Cyrla ( 702 m ). W większości szczyty wzgórz porośnięte są wysokim lasem (Michalak 1997)

Folusz
Znajduje się 14 km na zachód od Nowego Żmigrodu. Wieś położona jest nad potokiem Kłopotnica, na wysokości 400 m npm. Potok przebija się tu głębokim przełomem między zbliżającymi się do siebie ramionami Magury Wątkowskiej.
Dziś jest to wieś potencjalnie uzdrowiskowa, licząca około 300 mieszkańców. Na terenie tym znajdują się bogate zasoby wód mineralnych. Przez wiele lat mieściło się tutaj sanatorium przeciwgruźlicze, zamienione w ostatnich latach na Dom Opieki Społecznej. We wsi znajduje się ośrodek wczasowy w pięknych domkach letniskowych, Dom Wycieczkowy PTTK, schronisko młodzieżowe, pole biwakowe, a we wschodniej części miejscowości kopalnia ropy naftowej. Na wzgórzach otaczających Folusz widoczne są szyby ropy naftowej. Znajdują się tutaj także stawy rybne, gdzie istnieje możliwość złowienia a następnie zjedzenia świeżej ryby.
Z Folusza można organizować wędrówki na pobliską Magurę Wątkowską (848 m).
Ze szczytu roztaczają się wspaniałe widoki na pasma Beskidu Niskiego i Pogórza Karpackiego. Pod szczytem znajduje się zanikające stanowisko kosodrzewiny.
W zachodniej części masywu, poniżej szczytu Kornuty ( 837 m ) na stromym zboczu wśród drzew i bujnej roślinności leżą na dużej przestrzeni olbrzymie ławice i bloki skalne piaskowca magurskiego. Stanowią one leśno-skalny rezerwat przyrody "Kornuty"( Michalak 1997)

Dukla
Dzisiejsza Dukla to niewielkie miasteczko w powiecie krośnieńskim, należącym do województwa podkarpackiego. Zamieszkuje je około 2200 osób. Dukla jest siedzibą gminy obejmującej swoim zasięgiem jedno miasto i 33 wsie.
Miasto usytuowane przy średniowiecznym trakcie handlowym ( Subik 1999 )
Dukla obfituje w pamiątki historyczne. W centrum zachował się stary układ rynku. Pośrodku ratusz z początku XVII w., przebudowany w połowie XIX w. na neogotycki. Na zachodniej elewacji można podziwiać herby dawnych właścicieli miasta.
Na północny zachód od rynku, przy głównej szosie, znajduje się najcenniejszy zabytek Dukli-barokowy kościół parafialny p.w. św. Marii Magdaleny. Został zbudowany w latach 1742-47. W prezbiterium fragmenty murów starszej, 15 wiecznej świątyni, która spłonęła w 1738 r. Po przeciwnej stronie szosy, nieco na północ, późnobarokowy zespól pałacu Mniszków. Składają się na niego budynek główny, dwie oddzielnie stojące oficyny i park pałacowy. W pałacu mieści się Muzeum Historyczne, które obecnie posiada ekspozycje na temat działań I wojny światowej w Karpatach. Na tyłach pałacu ciągnie się park założony w 1765 roku w stylu francuskim. Zwraca uwagę aleja lipowa z drzewami o 300 centymetrowym obwodzie i liczne drzewa egzotyczne. Zachowały się fragmenty malej architektury parkowej, m.in. kamienny mostek, studnia, 19-wieczna kapliczka. 200 m na północ od bramy pałacu, przy zakręcie głównej szosy, współczesna kompozycja rzeźbiarska Krzyż Pojednania, poświęcona ofiarom wojen: stylizowany krzyż oraz postacie papieża i św. Jana z Dukli. Uliczka na wprost prowadzi do barokowego zespołu kościoła i klasztoru Bernardynów. Zespół bernardyński jest głównym ośrodkiem kultu św. Jana z Dukli i miejscem przechowywania jego relikwii, przeniesionych ze Lwowa. Drogą wzdłuż ogrodzenia, mijając cmentarz miejski, dochodzimy do cmentarza wojskowego, na którym spoczywa 10 tyś. żołnierzy radzieckich i czechosłowackich, poległych podczas walk o Przełęcz Dukielską. Sto metrów na południowy wschód od rynku znajdują się ruiny synagogi wzniesionej po 1758 r. Budynek spłonął w 1940 roku. Na południe od rynku, po prawej stronie głównej szosy znajduje się dwa cmentarze żydowskie. Dukla jest punktem początkowym znakowanych tras wycieczkowych: stokami góry Chyrowej w stronę Pustelni św. Jana oraz Cergową (Krukar 2002 )